to lose one's senses, to go mad, to become foolish or deranged;
— սիրով, ի սէր ուրուք, to fall violently in love with, to dote on, to be smitten with, to be passionately fond of;
— ի գեղ ուրուք, to fall desperately in love with a person's beauty;
— ի գութ երեսաց ուրուք, to be all flame for.
μωραίνομαι insanio, desipio ἑξίσταμαι obstupefio, a mente alienor եւ այլն. Յիմար լինել. անմտանալ. շամբշիլ. ցնորիլ. ափշիլ. խենդենալ, խեւնալ.
Յիմարեսցին խորհուրդք նոցա, կամ իշխանք։ Զանձինս առ իմաստունս ունէին, յիմարեցան։ Յիմարեցան ժողովուրդք։ Զարմացարո՛ւք, յիմարեցարո՛ւք.եւ այլն։